“เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร”

“เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร”
คำพูดคำเดียว... ที่ใช้ในการสะท้อนได้หลากหลายอารมณ์

ใครหลายคน คงเคยกล่าวคำ ๆ นี้ ในช่วงอารมณ์และเวลาที่แตกต่างกันไป
บางทีอาจ...สนุกสนานเฮฮา ในงานปาร์ตี้สุดเหวี่ยง
หรือหลังจากลงจากเครื่องเล่นใหม่ล่าสุดที่สุดแสนตื่นเต้นระทึกใจในสวนสนุก
หรือในทริปท่องเที่ยว กับกลุ่มเพื่อนเริ่มสนิท ที่ทำให้เรามีความสุขมากแบบสุด ๆ

บางทีอาจพูดด้วยความรู้สึกประหลาดใจ กับ พฤติกรรมของบางคนที่เราเคยรู้จัก หรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยความคาดไม่ถึง ความรู้สึกประหลาดใจนี้ อาจมีความรู้สึกหลายอย่างปะปนกันไป ทั้งสุข ทั้งเศร้า ทั้งอยากย้อนกลับ และทั้งอยากเดินต่อไป เช่น การลงคะแนนเลือกหัวหน้ากลุ่ม ประธานรุ่น ที่ช่วงเวลา ณ ขณะที่เราเลือกนั้น เค้าเหมาะสมที่สุดแล้ว .... แต่เมื่อผ่านมาสักระยะเค้าอาจมีพฤติกรรมที่เราไม่พึงประสงค์แล้ว ได้แต่รอเวลาให้การดำรงตำแหน่งนั้นผ่านไป
หรือ การเดินทางบนเส้นทางเดิมๆ ที่เราเคยใช้อยู่ทุกวัน แต่กลับมีเหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงทำให้การจราจรเป็นอัมพาตไปอย่างคาดไม่ถึง บางคนถึงกับต้องสั่งอาหารให้มาส่งที่รถ ในขณะที่รถติด ทำให้ต้องรำพึงขึ้นมาว่า “เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร”

บางทีอาจพูดหรือรู้สึกเศร้าใจกับปัจจุบันที่เป็นอยู่ กับจุดเริ่มต้นเล็กๆ ที่เราเลือกไว้ และสิ่งนั้นพอกพูน หรือเพิ่มพูนขึ้น อย่างไม่ทันได้สังเกต เช่น การเริ่มต้นจากการอยากออกกำลังกาย ก็เลยเริ่มซื้อรองเท้าวิ่ง จากนั้นก็ซื้อชุดวิ่ง ซื้อแว่น กระติกน้ำ นาฬิกา อุปกรณ์ประกอบการวิ่ง ต่างๆ พอผ่านมาสักระยะหนึ่ง ชั้นวางรองเท้าที่บ้านก็แน่นขนัดไปด้วยกล่องรองเท้า และรองเท้าบางคู่ ยังไม่ได้ถูกแกะออกมาจากกล่องด้วยซ้ำ
บางคนเริ่มต้นด้วยการสนใจทำอาหาร ปลูกต้นไม้ ออกกำลังกายที่บ้าน ตามกระแส ที่สังคมปั้นแต่งด้วยคำว่า “ของมันต้องมี” ซึ่งพอได้ลงมือทำตามกระแสนั้นแล้ว ก็รู้ว่า “อ้าววว สิ่งนี้ฉันไม่ชอบ สิ่งนี้ฉันไม่ถนัด” หรือไม่ก็มีกระแสนิยมใหม่ๆ เกิดขึ้น ทำให้สิ่งสะสมเหล่านั้นกลายเป็นสิ่งที่ไม่ต้องการแล้วมากมาย จนถึงกับต้องกล่าวมาว่า “เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร”

ไม่ว่าเราจะกล่าวคำนี้ด้วยความรู้สึกแบบไหนก็ตาม......

สิ่งที่เราควรทำหลังจากรำพันคำนี้แล้ว คือ
ลองถามตัวเองว่า หากย้อนเวลาได้ เราจะยังคงเลือก “ทำ” สิ่งที่นำเรามาถึง ณ จุดนี้หรือไม่

หากเลือกที่จะ “ทำ” สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้คงเป็นของขวัญ เป็นความทรงจำที่ดีที่เราต้องเก็บไว้

หากเลือกที่จะ “ไม่ทำ” สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ คงเป็นบทเรียน เพื่อให้เราได้เรียนรู้ เติบโต

และไม่ว่าจะเลือกอย่างไร
ไม่ว่าจะสุข หรือ จะทุกข์
ไม่ว่าจะร้าย หรือ จะดี

จงโอบรับและดูแล ความรู้สึกที่เข้ามานั้น
....เฉกเช่น เพื่อนที่มาเยือนบ้าน
......กล่าวลา เมื่อเพื่อนจากไป

ไม่ว่าจะสุข หรือ จะทุกข์
ไม่ว่าจะร้าย หรือ จะดี
.....พึงระลึกเสมอว่า สิ่งนั้นจะผ่านไป ไม่ช้าก็เร็ว

และไม่ว่า เราจะมาถึงจุดนี้ได้อย่างไร
เราจะผ่านจุดนี้ไป สู่อีกจุดหนึ่งแน่นอน

ด้วยรัก
S. Thanisa, 27March2021
#ตะวันออกดีจัง